Superrigardo:La aziloj de Magdaleno en Irlando estis vivtenataj de monaĥinoj de Karitato sub aŭspicio de la katolika eklezio. Trafinte la azilon el familioj aŭ orfejoj junulinoj trovadis sin en kondiĉoj, similaj al kondiĉoj de malliberejo. Per malfacila fizika laboro en lavbutikoj ili devis pentofari. Kaj la pentinda peko povis esti ĉio ajn: infano ekster laŭleĝa edzeco aŭ tro maldiskreta beleco. Samkiel okulfrapa malbeleco. Aŭ malsaĝeco, aŭ troa saĝeco aŭ malŝanco esti seksperfortita kaj malkaŝo de tiu okazo. Pro tiuj pekoj ili laboregis senpage dum 364 tagoj jare, duonmalsataj kaj punataj per batoj kaj maldignigataj. Oni seksperfortadis ilin, oni forprenadis iliajn infanojn. Tiu enprizonigo estis sen limdato. Miloj da virinoj travivis iliajn vivojn kaj mortis ĉi tie. La lasta azilo de Magdaleno en Irlando estis fermita nur en la jaro 1996.